führte ihn irre - vertaling naar Engels
Diclib.com
Woordenboek ChatGPT
Voer een woord of zin in in een taal naar keuze 👆
Taal:

Vertaling en analyse van woorden door kunstmatige intelligentie ChatGPT

Op deze pagina kunt u een gedetailleerde analyse krijgen van een woord of zin, geproduceerd met behulp van de beste kunstmatige intelligentietechnologie tot nu toe:

  • hoe het woord wordt gebruikt
  • gebruiksfrequentie
  • het wordt vaker gebruikt in mondelinge of schriftelijke toespraken
  • opties voor woordvertaling
  • Gebruiksvoorbeelden (meerdere zinnen met vertaling)
  • etymologie

führte ihn irre - vertaling naar Engels

Alles mit Gott und nichts mit ohn' ihn; Alles mit Gott und nichts ohn' ihn; BWV 1127
  • Duke Wilhelm Ernst of Saxe-Weimar]], dedicatee of "Alles mit Gott und nichts ohn' ihn", BWV 1127
  • First page of Bach's autograph
  • Second page of Bach's autograph
  • pp=12–13, 33}}
  • p=13}}
  • Grünes Schloss ([[Duchess Anna Amalia Library]]) in Weimar. Tower of the nearby Schloss Weimar on the left.
  • Rococo hall of the Grünes Schloss.
  • [[Schloss Weimar]] around 1730.

misled him      
täuschte ihn, führte ihn irre
führte ihn irre      
misled him, led his astray, misguided him, lead him in the wrong direction

Wikipedia

Alles mit Gott und nichts ohn' ihn, BWV 1127

"Alles mit Gott und nichts ohn' ihn" (Everything with God and nothing without him), BWV 1127, is Johann Sebastian Bach's October 1713 setting of a poem in 12 stanzas by Johann Anton Mylius, Superintendent of Buttstädt, a town in the Duchy of Saxe-Weimar. The poem is an acrostic dedicated to Duke Wilhelm Ernst of Saxe-Weimar, on his birthday (30 October). Bach, at the time employed as court organist by the Duke, set Mylius's ode as an aria in strophic form, that is a melody for soprano accompanied by continuo for the stanzas, alternated with a ritornello for strings and continuo. When all stanzas are sung, a performance of the work takes around 45 to 50 minutes.

The work was likely first performed on the Duke's birthday. The original print of Mylius's poem, with Bach's composition written on two pages at the end, was archived in Weimar, where it remained unnoticed for nearly three centuries, accidentally twice escaping a devastating fire, in 1774 and in 2004, until it was rediscovered in May 2005. After the discovery (in 1924) and publication (in 1935) of Bekennen will ich seinen Namen, BWV 200, this was the first time an autograph of a previously unknown vocal work by Bach had come to light.